วันจันทร์ที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

คำสุภาพกับมารยาทที่แท้

บิล คอสบี นักแสดงตลกผิวดำที่ชาวอเมริกันทั้งประเทศชื่นชอบ เคยกล่าวว่า "ผมรู้สึกว่าการเชื่อมต่อกับคนอื่นเป็นสิ่งสำคัญมากในการเล่นตลก ขณะที่ผมอยู่บนเวที ผมสามารถวางตัวเองอยู่ในตัวผู้ชม ปรับจังหวะและเวลาของผมให้เข้ากับพวกเขา เจาะเข้าไปในหัวของพวกเขาผ่านหูและตา มีแต่การเชื่อมต่ออย่างสมบูรณ์เช่นนี้เท่านั้นที่ทำให้ผมสามารถไปถึงจุดที่ ผมพยายามจะทำ" 

คอสบีถือเป็นกฎที่จะไม่ใช้ภาษาสกปรกในการแสดง เขาไม่เชื่อว่ามีแต่ภาษาหยาบเท่านั้นที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกตลก 


มนุษย์ประดิษฐ์ภาษาขึ้นมาเพื่อการสื่อสาร ตกลงกติกาว่าคำใดหมายถึงอะไร ดังนั้นภาษาก็คือการเข้ารหัส-ถอดรหัสอย่างหนึ่ง 





ความจริงการสื่อสารที่ดีไม่จำเป็นต้องทำด้วยภาษาเสมอไป ใช้ไปนานๆ ก็อาจติดกับดักของภาษาได้ โดยเฉพาะเมื่อเอามารยาทมาตั้งบนภาษา คำว่า "ครับ" /"ค่ะ"/ "กรุณา"/"ได้โปรด" ฯลฯ เหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ของมารยาท แต่มารยาทที่แท้ไม่ใช่อยู่เฉพาะแต่ในตัวคำพูดที่ไพเราะอย่างเดียว 


ผมสอนลูกให้รู้จักเอ่ยคำขอบคุณมาแต่เด็ก หลายครั้งผมได้ยินเขาเอ่ยขอบคุณคนอื่นอย่างชัดเจน แต่ผมกลับท้วงว่า "ลูกยังไม่ได้เอ่ยคำขอบคุณ" 


"เอ่ยแล้ว" เขาบอก 


"แต่พ่อว่าเขาไม่ได้ยินนะ" 


การไม่ได้ยินคำขอบคุณก็คือการไม่ได้เอ่ยคำขอบคุณ!

การเอ่ยวาจาสุภาพโดยที่สีหน้าบึ้งตึงก็คือการเอ่ยวาจาหยาบ!
การพูดจาชัดเจน แต่คนฟังไม่ได้ยิน ก็คือการพูดจาไม่ชัดเจน! 

การสื่อสารที่ดีมิได้หมายถึงการพูดด้วยภาษาที่ไพเราะ หากอยู่ที่การทำทุกอย่างเพื่อให้สารนั้นเข้าถึงคนรับ น้ำเสียง ระดับเสียง รอยยิ้ม สายตา แววตา การขยับมือ เหล่านี้ก็เป็น "ภาษา" เช่นกัน 


ในยุคแห่งการสื่อสารด้วยจดหมายไฟฟ้า บ่อยครั้งผมได้รับจดหมายที่ไม่มีคำขึ้นต้น ไม่มีคำลงท้าย สะกดชื่อ-นามสกุลผิด แม้จะไม่ถือสา แต่ก็สร้างความรำคาญใจเล็กๆ ทุกครั้ง 


บางคนโทรศัพท์ไปหาผู้อื่น เมื่ออีกฝ่ายรับสาย ก็จู่โจมด้วยบทสนทนาเลย โดยคาดหมายว่าผู้รับสายต้องจดจำเสียงของตนได้ กำลังเหงาเต็มที่ หรือกำลังว่างจัด อยากคุยด้วยเหลือเกิน 


เล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ ทำให้การสื่อสารดูไม่สมบูรณ์ ไม่จริงใจ แม้ว่าคนสื่อสารจะจริงใจจริงๆ 


เราควรเข้าหาคนอื่นด้วยความคิดว่า เขาอาจเป็นอัลไชเมอร์ แนะนำตัวเองก่อนเสมอ โทรศัพท์หาผู้อื่นโดยคิดว่าเขาอาจกำลังนอนหลับอยู่ เขียนจดหมายถึงเขาเหมือนกับเขาเป็นครูสอนภาษา 


เล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ทำให้การสื่อสารไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหนมีคุณค่าขึ้น 


และเพราะเราก็อยากได้รับการเข้าหาอย่างสุภาพเช่นนั้นเช่นกัน 


ที่มา : http://winbookclub.com/article.php?articleid=42#42

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น